کد خبر 798
۱۹ فروردین ۱۴۰۲ - ۰۲:۲۳
توصیه دکتر حدادعادل به احیای فرهنگ "سحری‌خوانی"

دکتر حدادعادل گفت: سحری خوانی یک نمونه از صدهزار فرهنگ ایرانی است که در ماه عبادت خدا و قرآن می‌تواند جلوه خاصی از فرهنگ خداپرستی باشد.

سرویس اخبار شانا - آیین اختتامیه جشنواره هنری «ماهور» با معرفی برگزیدگان نخستین مسابقه سحرخوانی ایرانیان عصر روز جمعه هجدهم فروردین ماه با حضور دکتر غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، محمد اله یاری مدیر کل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علیرضا قزوه مدیر دفتر موسیقی و شعر و سرود سازمان صدا و سیما، علیرضا نادعلی نایب رئیس کمیسیون فرهنگی و سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران، مهرداد باقری رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، مهدی سالم مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی، امیر عباس ستایشگر مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و تعدادی دیگر از مهمانان از جمله محمد معتمدی، رضا مهدوی، عباس سجادی، همایون رحیمیان، سعید بیابانکی، و مدیران عرصه فرهنگ و هنر در تالار رودکی تهران برگزار شد.

غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در این مراسم گفت: وقتی به من اطلاع دادند که سحری خوانی یا سحوری خوانی را می‌خواهند احیا کنند من خوشحال شدم و وقتی گفتند در این مراسم سخنرانی کنم بی درنگ پذیرفتم چون فهمیدم یکی از گنجینه‌های ایرانی اسلامی را پیدا کرده و می‌خواهند این فرهنگ ارزشمند را بهتر و موثرتر به جامعه معرفی کنند. این یک نمونه از صدهزار فرهنگ ایرانی است که در ماه عبادت خدا و قرآن می‌تواند جلوه خاصی از فرهنگ خداپرستی باشد.

رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب افزود: این ماه سرشار از آداب و سنت هاست که تنوع بسیاری هم دارند. این تنوع وقتی با تنوع مردم متقاطع می‌شوند آداب و سنت‌های زیادی از این فرایند متولد می‌شود که بسیار ارزشمندند. دراین ماه اقتضائات انضباطی الهی بیشتر و دقیق‌تر می‌شود. فرآیندی که در گذشته با توجه به اینکه رسانه‌ای وجود نداشت بسیار سخت بود. در این راه خیلی‌ها از طبیعت استفاده می‌کردند تا در زمینه اوقات سحر و افطار زمان را بسنجند. در این چارچوب خیلی اوقات مردم خود همت کرده و کارهایی را انجام می‌دادند که از آن جمله می‌توان به مناجات خوانی، سحری خوانی و قرائت قرآن اشاره کرد که مولانا از آن به عنوان «سحوری» هم یاد می‌کند. راه دیگری که در این زمینه وجود داشت بانگ سحری خوانی بود که مردم در کوچه و خیابان اعلام می‌کردند که نزدیک اذان صبح است و دیگر مجالی برای خوردن غذا و نوشیدن آب نیست.

این پژوهشگر و نویسنده حوزه‌های مختلف فرهنگی و آموزشی با ارائه روایت‌های از آداب و رسوم مردم شهرهای مختلف در حوزه‌های مختلف مناجات خوانی و سحری خوانی بیان کرد: سحری خوانی یکی از دلپذیرترین آداب ماه رمضان بوده که در کنار مناجات دربرگیرنده پیشینه زیادی است. آن مواقع شنیدن صدای بلند در سحرها از ماذنه‌های مساجد زیاد غافلگیرکننده نبود. چون همه با این شیوه آشنایی کامل داشتند و مانند این دوران نبود که چنین فضایی ناآشنا باشد. این مقوله در حوزه شعر هم بسیار پررنگ بود و شاعرانی چون حافظ روی این موضوع تمرکز زیادی می‌کردند. در این راستا شاعران دیگری هم بودند که توجه زیادی به موضوع سحرخوانی داشتند که از آن جمله می‌توان به وحدت کرمانشاهی اشاره داشت که استاد قاسم رفعتی روی این شعر مناجات بسیار زیبایی را خوانده است.

دکتر حدادعادل ادامه داد: سحری خوانی و سحوری خوانی بخشی از سنت‌های فرهنگ عامه دینی ما در ماه رمضان بوده و جا دارد قبل از اینکه آخرین سحری خوانان از این دنیا بروند به آنها توجه بیشتری کنیم. من امیدوارم اقدامات اخیر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، انجمن موسیقی و دیگر مجموعه این آداب ارزشمند را از تاریخ به جغرافیا بیاورد تا ما بتوانیم استفاده‌های بیشتری داشته باشیم.

کد خبر 798

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha